maandag 27 januari 2014

Eigen Hoofdstuk


Hoofdstuk: De Mestkever

Nu Erik de wespen had verlaten en op pad was gegaan door het bos van bloemen en planten te doorlopen. Erik was pas net een kwartier onderweg door het bos toen Erik een stem om hulp hoorde roepen. Erik keek om zich heen maar hij zag niks. hij stond net op het punt om verder te lopen toen hij weer het groep om hulp hoorde. Erik keen nog een keer goed om zich geen en daar in de verte zag hij iets groots liggen. Erik zou normaal niet zeker weten of hij daar wel naar toe gegaan zou zijn maar Erik zijn gevoel zij dat hij er zo vlug mogelijk heen moest gaan.

Toen Erik na even rennen aan kwam bij waar de hulp kreet vandaan kwam zag hij daar een reusachtige Mestkever liggen op zijn rug op de grond. Daar stond Erik dan tegenover de enorme Mestkever. Maar Erik was niet zo verbaast dan als hij dit een dag geleden had gezien. Hij was de absurde grote van planten en insecten onderhand al gewend geraakt nu hij door een bos liep met bloemen en planten die voor hem misschien wel acht tot twaalf meter hoog zouden kunnen zijn. Hallo, zei Erik tegen de Mestkever. Ik hoorde U om hulp roepen en vroeg mij af of ik kan helpen.

Oh godzijdank, zij de Mestkever. Ik lig hier al uren op mijn rug en ik kom echt niet meer overeind. Erik had dit wel eens eerder gezien als hij in zijn tuin insecten zat te bekijken dan zag hij een klein Mestkevertje op zijn rug liggen en dan gaf Erik hem altijd een zetje zodat hij weer overeind kon komen en terug kon lopen naar het hoge gras. Maar nu was het heel anders voor Erik. De Mestkever was dit keer wel iets groter dan het topje van zijn vinger. Zeg maar gerust een heel stuk groter. De Mestkever vroeg aan Erik of hij geen hulp kon gaan halen maar Erik legde uit dat hij hier net terecht was gekomen en dat de enige insecten die hij tegen was gekomen nou niet bepaalt vrienden waren geworden. Ah oke, zei de kever. Maar kan je dan asjeblieft iets doen om me hier weg te krijgen Ik houd het echt niet lang meer vol zo!

Erik dacht terug aan wat hij allemaal had geleerd op school en plotseling bedacht hij zich wat hij had geleerd bij natuurkunde. Als je iets heel zwaars hebt kan je dat makkelijker verplaatsen als je een hefboom hebt! Erik liep naar een afgebroken bloem stengel die hij op de grond zag liggen en brak deze in twee delen, een groot en een klein deel. Hij plaatste het kleine deel ongeveer een meter voor de Mestkever en legde het lange gedeelte onder de mestkever zijn rug en op het kleine stukje stengel. Wat gaat je nu doen!? Vroeg de Mestkever aan Erik. Wacht U maar af zij Erik glimlachend. Erik keek nog een keer of alles goed zat en sprong daarna met zijn volle gewicht op het uiteinde van het lange stuk van de stengel. De kever rolde meteen om en stond direct weer op zijn poten. Oh god heel erg bedankt daarvoor jongenman zij de Mestkever. Hoe heb je het eigenlijk voor elkaar gekregen mij totaal in je eentje overeind te krijgen? Met een beetje hulp van mijn school zij Erik glimlachend. De kever dankte Erik een paar keer en vertrok daarna weer snel de verte in.


zondag 26 januari 2014

Het leven van Godfried Bomans

Godfried Boman is geboren op 2 Maart 1913 in Den Haag. Hij was de zoon van Johannes Bernardus Bomans en Arnoldina Josephina Oswalda Reynart en werd vernoemd naar zijn peetoom Godefridus Keunen die getrouwd was met de halfzuster van Bomans moeder.

In 1913 begon zijn vader een advocatenbureau in Haarlem waar hij en de familie naartoe verhuisde. Godfried was toen pas een paar maanden oud en zou zich de rest van zijn leven een Haarlemmer voelen. Later werd zijn vader lid van de tweede kamer voor de Roomsch-Katholieke staatspartij. Dit bleef hij tot 1929. Later was hij ook gedeputeerde van de provincie Noord-Holland en commissaris van de Koningin tot zijn overlijden in 1941.

In zijn middelbare schooltijd had Bomans al literaire belangstelling. Hij was redacteur van verschillende schoolkranten en schreef zelf ook korte verhalen voor tijdschriften en studentenbladen.

In 1926 ging hij naar het Triniteitslyceum in Overveen en later in 1939 studeerde hij af aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1938 tot 1939 was Bomans redacteur van het studentenblad Propia Cures. In 1939 verhuisde hij plots naar Nijmegen, waar hij als student wijbegeerte ging studeren. In 1941 verloofde hij zick met Gertrud Maria Verscheure.

In december 1929 schreef hij zijn bekendste werk genaamd Erik of het klein insectenboek dat werd uitgegeven bij Het Spectrum. In 1941 zou hij voor het eerst sinterklaas spelen in Nijmegen waarmee hij later is doorgegaan op landelijk niveau.

Op 14 april 1944 trouwde hij met zijn verloofde maar vanwege de razzia’s zou het officiële huwelijk worden uitgesteld tot na de oorlog. Uit dit huwelijk kreeg hij een kind genaamd Eva.

Na de oorlog was het hem gelukt om het boek ‘’Pickwick Papers’’ van Charles Dickens te vertalen en kreeg hij de kans om nog veel meer te doen. Zo kreeg hij een baan als redacteur bij de Volkskrant en bij het Elseviers Weekblad. In 1976 werd zijn strip genaamd ‘’Pa Pinkelman’’ gepresenteerd op televisie door de KRO met Ton van Duinhoven in de rol van Pa Pinkelman.

Hij werd pas echt bekend na wat radio- en tv-programma’s waaronder dat van ‘’Bomans in Triplo’’. Ook zou hij programma’s presenteren als ‘’Bomans in Vlaanderen ‘’ en ‘’Bomans in Israël’’. In 1971 mocht hij op uitnodiging van de AVRO en de VARA verblijven op het onbewoonde Waddeneiland Rottumerplaat . Hier vanaf zou hij radio uitzendingen doen onder de titel ‘’Alleen op een eiland’’. Al deze radioverslagen verschenen later in 2006 als luisterboek met maar liefst 6 cd’s.

Zijn carrière als sinterklaas eindigde niet bij die ene keer in Nijmegen. Hij heeft daarna nog sinterklaas gespeeld in Enkhuizen en in Toronto in Canada.

Informatie:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Godfried_Bomans

Zelf bedacht voorwoord:

Het is maar een speciaal boek. Bomans heeft het in zijn eigen hoofd bedacht en uit dat eerste idee is een geweldig verhaal ontstaan dat vol zit met fantasie. Bomans heeft iets geleverd dat echt is, maar niet echt kan zijn. Je kijkt namelijk gewoon naar het gedrag van mensen. Erik en het klein insectenboek is een boek vol fantasie. Hij is vol fantasie maar toch heel reeël. De dieren zijn echt mensen, of misschien wel andersom. Misschien zijn wij niet zo menselijk als we nou werkelijk denken.