Lucifer: De duivel deed niets verkeerd

Daar zijn we weer met een controversiële titel. Een titel die ik met liefde zou verdedigen als we het hadden over het boek 'Lucifer' geschreven door Joop van Vondel in 1654. Dit renaissancistische boek kreeg veel te maken met de controversie rond zijn eigen thema en past daardoor bij de wetenschappelijke revolutie en de eerste stappen richting de verlichting. Hierbij lever ik een samenvatting van wat dit duivelse literaire werk te bieden heeft. Geniet.

Samenvatting:

Lucifer heeft Appolion naar de aarde gestuurd om te gaan kijken hoe de mens daar leeft. Toen Appolion terug kwam deed hij verslag bij Belzebub over het Hof van Eden. Het bleek dat het paradijs op aarde mooier was dan het paradijs van de engelen. Adam en Eva hadden veel meer schoonheid.
Gabriël, samen met de rei engelen, kwam toen vertellen dat God besloten had om de mens boven de engelen te plaatsen. De engelen moesten voortaan de mensen dienen en aanbidden.
Lucifer ging naar Gabriël, samen met een stoet van engelen. Hij ging klagen. Voordat Gabriël er was stookte Belzebub Lucifer op dat hij zich moest verzettem. Toen Gabriël kwam ging Lucifer vragen stellen. Gabriël gaf echter geen antwoord en zei dat Lucifer moest vertrouwen op God. Belzebub stookte Lucifer weer op. Deze keer met succes. Er ontstonden nu twee groepen engelen, de Luciferisten en de Rei (de goede engelen). Ze gingen strijden met elkaar. Michael geeft zijn veldheer Gabriël met zijn schildknaap Uriël de opdracht om de opstand tot een einde te brengen. Rafael probeerde vrede te stichten. Hij deed zijn uiterste best om Lucifer alsnog tot inkeer te brengen. Als Lucifer door zou gaan zal hem een afschuwelijke straf te wachten staan. Rafael zag wel dat Lucifer wanhopig was, en riep de Rei te hulp. Samen bidden ze tot God Dat Hij de opstandige engelen genadig mag zijn.
Uriël verteld het verloop van de slag aan Rafael. Lucifer had de slag verloren en stort de diepte in. Hij veranderde in een monster, een mengeling van zeven dieren. (Deze zeven dieren symboliseren de zeven hoofdzonden.)
De Rei van Engelen zingt een overwinningslied, dat eindigt in een lofprijzing van God. Toen kwam echter Gabriël met een ongelukkig verhaal: ‘Lucifer heeft zich gewroken door Belial naar de aarde te sturen. Hij heeft Adem en Eva door de slang laten verleiden. Maar gelukkig zal eens de Verlosser komen, die de zonde kan vergeven.’
De duivels werden opgesloten, en het hellevuur werd ontstoken om de gevallen engelen voor eeuwig te straffen. Aan het eind spreekt de Rei van Engelen de hoop uit dat de Verlosser komen zal.

Recensies:

https://www.hettoneelspeelt.nl/cms_files/MediaGalerij/Other/otherfiles0504_00.pdf

https://www.hettoneelspeelt.nl/cms_files/MediaGalerij/Other/otherfiles0880_00.pdf


Eigen mening:

Een mooi boek over een verhaal wat wij (christelijk en Europese) mensen maar al te goed kennen. Een verhaal van populisme, wanhoop en vernietiging. Belzebub doet me denken aan een Mussolini of een Hitler wanneer hij Lucifer opstookt om in opstand te gaan. Uiteindelijk is Lucifer niet degene die de opstand ontketend, maar hij is wel de zondebok. Zo zie je hoe mensen onbedoeld slechte dingen doen en sommige slechte mensen niks fout lijken te doen. Mooi verhaal dat zowel de bijbel als de maatschappij reflecteert.

Leeuw van Vlaanderen. More like: waarom schrijf ik dit?

Heb jij ook altijd in een wereld willen leven waarin kindersterfte op 5% ligt, iedereen sterft aan ongeneeslijke ziektes, de huwelijksleeftijd 12 jaar is en de gemiddelde leeftijd op 30 jaar zit? Dat vonden schrijvers uit de achttiende- en negentiende eeuw nou ook! Romantiek ging immers over liefde voor het vaderland en niet om objectiviteit. Een goed voorbeeld hiervan is het boek 'De leeuw van Vlaanderen' (ook bekend als Slag der Gulden Sporen).

Het Boek:

In het jaar 1302 is Vlaanderen bezet door de Fransen. De Fransen hebben de dochter (Philippa) van de tachtigjarige graaf Gwijde van Vlaanderen gevangen genomen. Hierdoor gaat Gwijde met 50 van de Vlaamse edelen naar Compiègne, waar de Franse koning Philippe le Bel op dat moment verblijft. Omdat zijn vrouw, Johanna van Navarra erachter komt dat Philippe de dochter van Gwijde wil vrijlaten, (door een brief van De Chatillon) laat zij de hele groep, onderwie ook Robrecht van Bethune (de zoon van Gwijde en de man die door iedereen ‘de leeuw van Vlaanderen’ genoemd word) kerkeren. Alleen Diederik de Vos weet te ontsnappen. De Koningin stelt hierop haar oom De Challiton aan als landvoogd voor Vlaanderen. Ondertussen verblijft de dochter van Robrecht van Bethune, Machteld, bij Adolf van Nieuwland, die eerder zwaar gewond is geraakt bij een gevecht met een Fransman, in zijn huis in Brugge. Adolf en Machteld worden verliefd op elkaar. Adolf van Nieuwland vraagt aan Pieter Deconinck, deken van de wolwevers en aan Jan Breydel, deken van de beenhouwers, om ervoor te zorgen dat Machteld niets overkomt. Jan Breydel en Pieter de Coninck worden door de graaf van Vlaanderen benoemd tot aanvoerders van het Vlaamse leger (later krijgen ze ook nog de titel van ridder). Als Johanna van Navarra samen met haar man naar Brugge komt, wordt er door de Leliaards (Vlamingen die de Fransen steunen) een feest georganiseerd. Dit feest moet worden betaald uit een extra belasting en hier komt verzet tegen. Uiteindelijk krijgen de Fransen de stad Brugge op voorwaarde dat men de belasting niet hoeft te betalen. Later ontmoet Adolf in Brugge een man, die hij niet direct als Diederik de Vos herkent (hij was namelijk als monnik verkleed). Diederik vertelt aan Adolf dat hij contact heeft gehad met Robrecht van Bethune en dat zijn bewaker bereid is om hem een aantal dagen te laten gaan als er iemand anders in zijn plaats komt. Adolf neemt de plaats van Robrecht in. Voordat Robrecht van Bethune in Vlaanderen terug is, wordt Machteld door de Fransen gevangen genomen. Jan Breydel wil wraak en Deconinck kan hem niet langer tegenhouden wanneer hij naar het slot van Male gaat, waar Machteld zou verblijven. Hij krijgt hier in een café ruzie en gaat ’s avonds terug met meer mensen. Hij neemt het slot dan geheel in en ze vermoorden iedereen die de kreet 'Schild en Vriend' niet zonder accent kan uitspreken. Machteld is hier inmiddels al weggevoerd en wordt onderweg gezien door haar vader, die haar uit de groep Fransen bevrijdt met veel machtsvertoon. Wanneer hij haar verzorgt herkent zij hem niet en daardoor moet ze een aderlating ondergaan. De Vlaamse edelen die niet in gevangenschap zitten, beramen samen met de zoons van Graaf Gwijde een algemene opstand tegen de Fransen (deels omdat ze Machteld hadden meegenomen). In Brugge proberen de Fransen zonder vorm van proces een aantal oproerige Vlamingen (de Klauwaards) op te hangen. Deze verzetten zich, met steun van de hele bevolking, maar de Franse soldaten kunnen hen overwinnen en plunderen de hele stad leeg. Daarbij wordt de moeder, de broer en de zus van Jan Breydel vermoord. De Coninck en Breydel, die al eerder met hun benden uit de stad waren vertrokken, vallen de stad in de nacht daarop aan. Alle Fransen worden uit Brugge verdreven.
Er komt uiteindelijk een grote veldslag (1302, de Guldensporenslag) tussen een groot leger Fransen (62 000 man sterk) en een klein leger Vlamingen (32 000 man sterk). Deze groep komt dus niet alleen uit Brugge, maar ook andere Vlaamse plaatsen hielpen mee in deze oorlog (o.a. Kortrijk, waar het gevecht ook plaatsvindt en Gent). Deze veldslag wordt uiteindelijk gewonnen door de Vlamingen. Dit was niet gelukt zonder de hulp van een bijzonder sterke ‘gulden’ ridder die later Robrecht van Bethune blijkt te zijn. Hij had van zijn bewaker in Frankrijk toestemming gekregen om stiekem naar Vlaanderen terug te keren. In deze oorlog is Adolf van Nieuwland, die inmiddels de geliefde van Machteld is geworden, zwaar gewond geraakt. Hij overleeft het uiteindelijk wel en na de slag geeft Robrecht de toestemming aan Adolf om met zijn dochter Machteld te trouwen. Hierna keert Robrecht terug naar Frankrijk. Helemaal aan het eind komt nog een samenvatting van wat er in de jaren daarna gebeurde, hoe door veel oorlog de Vlamingen uiteindelijk toch nog geheel vrij werden. Later zal Robrecht het graafschap overnemen, omdat zijn vader inmiddels is overleden. Als de nieuwe graaf leeft hij nog 17 jaar.

Recensies:

https://www.hebban.nl/recensies/hebban-56e1c5fa68927-over-de-leeuw-van-vlaanderen


Eigen mening:

Een mooi boek dat een van de grootste gebeurtenissen uit de geschiedenis van de Zuidelijke Nederlanden beschrijft op de onafhankelijkheidsverklaring na (niet dat ik die ooit zou erkennen). Hendrik Coscience past in zijn tijd en legt de grondslagen voor het nationalisme dat Europa doet schudden rond die tijd. Natuurlijk kon hij het niet laten en is er toch wat romantiek over de gebeurtenis gegooid, maar dat echte verhaal is ook even opmerkelijk. Het heeft mij nog eens goed naar de Zuidelijke Nederlanden doen kijken en mijn interesse doen ontwaken.

Vogeljongen

Ha ha hallo dames en heren. Het is ik, hondjoch, met een nieuw legitiem boek dat u echt moet lezen.

Het Boek:

Het boek waarover ik vandaag even zal vertellen heet Vogeljongen. Het is geschreven door Guus Bauer en uitgebracht in februari 2016. Een boek dat zich onder andere bezighoudt met misbruik binnen de kerk, de holocaust en op een kleinere schaal armoede, volwassen worden en familiedrama.

Samenvatting:

Een geslaagde zakenman ontwaakt in een ziekenhuisbed. Hij kan zich niet bewegen en ook niet praten, maar zijn brein werkt op volle toeren en hij registreert alles wat er om hem heen gebeurt. Zijn zintuigen lijken zelfs aangescherpt, maar interveniëren kan hij niet. Hij is volledig in zichzelf opgesloten, comateus voor de buitenwereld. Hoe is hij in die toestand beland? Mogelijk heet het te maken met de ontdekking van 'zijn nieuwe identiteit'. Gelukkig is zijn geheugen niet aangetast en hij gaat op zoek naar gemiste tekens in zijn leven, in zijn jeugd. Zijn herinneringen projecteert hij op het systeemplafond, zijn enige houvast, zijn 'plafondagenda'. Langzaam vult zich ook de blanco pagina over de oorzaak van zijn aandoening en realiseert hij zich de impact van wat altijd voor hem is verzwegen. Tegelijkertijd vraagt hij zich af of hij zich zelf niet ook schuldig heeft gemaakt aan ontkenning en aan wat er echt is gebeurd met zijn eerste schoolvriend. Stukje bij beetje ontdekt de zakenman de waarheid. Maar krijgt hij nog de kans om die wereldkundig te maken? Waarschijnlijk niet haha.

Recensies:

http://www.tzum.info/2016/03/recensie-guus-bauer-vogeljongen/
http://www.literatuurplein.nl/recensie.jsp?recensieId=872

Eigen mening:

Ik heb enorm genoten van het lezen van dit boek. Dit kwam vooral vanwege de snelle afwisseling die voortkomt aan de grote hoeveelheid flashbacks die er in het boek verwerkt zijn. Wel echt een vervelend verhaal. Zeker richting het einde voelde ik al aankomen dat er op z'n minst één iemand om het leven zou komen. Het was mooi zolang het duurde. Het boek was na twee dagen flink lezen uit. Nu zak ik langzaam terug naar het nihilisme.

Eet smakelijk.

Roofstaat

Wow, wat een super goed boek dat ik hier heb. Het zou toch jammer zijn als ik een samenvatting zou maken:

Roofstaat is een boek dat de zwarte bladzijden uit de Nederlandse geschiedenis behandeld. Die zijn behoorlijk vreselijk. Vanaf de eerste kruistocht waaraan Nederlandse provinciën meededen tot nu gaan we op zoek naar de plaatsen en momenten waarop de Nederlanders en de Nederlandse staat zich behoorlijk hebben misdragen. Van de paar duizend chinezen die we hebben gestolen tijdens de reis van Bontekoe tot de miljoenen die we hebben verdiend aan opium verslaafden.

Zo, nou ben je wel geïnteresseerd hé? Zou toch jammer zijn als ik nu de meningen van anderen zou gebruiken om mijn mening voor het boek te onderbouwen. Hier zijn twee recensies:

http://www.volkskrant.nl/boeken/roofstaat-gaat-over-de-gehele-wereld~a4287696/

https://decorrespondent.nl/4178/dit-boek-toont-de-zwarte-kant-van-de-nederlandse-geschiedenis-en-wil-zo-een-echt-multiculturele-samenleving-mogelijk-maken/171331424-ae0899bd

Waarom? Want fuck jou.

Mijn mening over dit boek luidt zo. Het is pittig goed. Het boek is geschreven op een manier waarop alle verhalen samenkomen. De gruweldaden worden lekker gruwelijk uitgebeeld en doen dus niet te kort aan de werkelijkheid.Ik heb echt veel plezier beleefd aan het idee dat mensenleed altijd zal blijven bestaan en dat wij daar zelf de grootste bron van zijn. Het houdt niet op. Hoeveel een mens zich kan aanzetten om het leven van anderen een letterlijke hel te maken is echt niet normaal. Best ziek eigenlijk dat we zover kunnen gaan terwijl we weten dat we allemaal op zoek zijn naar geluk.
Het komt nooit meer goed.