De zwarte man met het witte hart

Samenvatting:

In 1900 woont Raden Aquasi, een prins, op Java en hij kijkt terug naar zijn verleden. Kwasi en Kwame waren prinsen van het Ashantese rijk en leefde daar tot de koning van Ashanti de Nederlanders aanbood om hun op te voeden zodat zij de band tussen de twee landen konden verbeteren. De twee jongens reizen af naar Nederland waren ze studie krijgen aangeboden op een kostschool in Delft. Quame gaat na de schooling in het leger en pleegt zelfmoord. En Aquasi vertrek naar Java waar hij ongellukig leeft. De Nederlander die ze meenam uit Afrika heeft spijt van zijn besluit.

Kaft:




Dit zijn de voor- en achterkant door mijzelf ontworpen. Ik hoop dat het mooi was want het kostte behoorlijk veel moeite om het erop te krijgen.

Uitleg over de stijl:

Het boek word verteld vanuit het perspectief van Aquasi (Kwasi). Het is alsof hij als de oude man die hij is in 1900 het verhaal aan jou verteld. Een soort alwetende verteller dus. Hij geeft wel vaak punten uit het perspectief dat hij op dat moment heeft gezien. Het verhaal speelt zich daarom ook altijd rond hem af. Hij is er altijd deel van of kijkt ernaar. Soms zijn er dan tussen het verhaal door ook momenten dat hij als een oude man op java leeft en dit moet de tegenwoordige tijd voorstellen terwijl de rest zijn herrineringen zijn. Het verhaal speelt zich dus af rondom Kwasi, gaat om Kwasi en word verteld door Kwasi. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld de dingen die gebeuren op de kostschool. Hij leert hier boksen en krijgt hier kritiek op van Kwame. Ik vind het op zich wel wat hebben omdat het je echt kan meetrekken in het verhaal.

Mail/Brief aan hoofdpersoon:

Beste Kwasi,

Ik heb jou verhaal gevolgd en met je meegeleefd. Het heeft natuurlijk wel een aantal vragen bij mij naar boven gebracht. Waarom pleegde Kwame zelfmoord? En waarom liet u Cornelius niet meerijden in de koets van Van Drunen? U het toch kunnen aandringen bij Van Drunen om hem toch mee te kunnen nemen? Is dit niet waarom hij u later niet wilde promoveren op Java? Dit zijn terecht vragen die toch bij mij zijn blijven hangen na het te weten komen van uw levensverhaal. Maar dan is er nog een belangrijke vraag. Hoe kon u het volhouden? Het gedrag van Verheeck. Dat u telkens ''Ik ben een vieze vuile zwartjakker'' tegenover u klasgenoten moest zeggen. Het feit dat mensen u bleven nakijken. Zelfs de mensen die zichzelf schminkten als zwarte piet keken u raar aan, terwijl zij met al die make-up op hun gezicht zaten. Het maakt toch allemaal niet uit. ''Kleur krijg je niet zelf, maar van anderen.''. Goed gezegd.

Redder van Afrika

De Auteur

De auteur van het boek ''De redder van Afrika is Guus Kuijer. Ik had niet echt verwachtingen van zijn schijfkunsten, want ik kende hem en zijn boeken tot kort geleden nog niet. Ja ze zijn wel uitgekomen omdat het boek beter was dan ik had verwacht. Ik vond het namelijk een goed bedacht plot en vond het leuk om te blijven lezen.

Guus Kuijer is twee keer blijven zitten tijdens zijn opleidingen. Hierdoor kwam hij in een internaat terecht en dit zou bekend worden als de meest verschrikkelijke tijd van zijn leven. Hij heeft daarna een opleiding gedaan tot leraar. Van 1967 tot 1973 was hij leraar. In deze tijd heeft hij twee boeken geschreven. Het boek ''Rose, met vrome wimpers'' en het boek ''Het dochtertje van de wasvrouw.''. Na 1973 is hij compleet overgegaan tot het schrijven van boeken. In 1975 schreef hij zijn eerste kinderboek.
Voor meer informatie over Guus Kuijer kun je natuurlijk kijken op zijn Wikipedia pagina:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Guus_Kuijer

Ik weet niet precies wat het verband is tussen Guus en het boek ''De redder van Afrika''. Misschien was het een groot geschiedenis liefhebber, of vol van fantasie of een van de andere redenen waarom je een boek zou schrijven. Je hebt een idee bedacht op een bepaalde manier en dat ga je uitwerken.

Een verband wat ik zie tussen Guus en Jacobus Capitein is de slordige opleiding. Jacobus deed een opleiding waarbij hij op een begeven moment de slavernij moest beschermen. Dit moet een verschrikking misschien zijn geweest en dit zorgde misschien voor het latere Dilemma waarbij hij niet meer zeker was of hij bij de Nederlanders of bij de Afrikaners hoorde. Guus zelf had ook problemen met zijn opleiding, hij was namelijk twee keer blijven zitten waardoor hij naar een internaat moest.

Thematiek

In het boek komen niet echt actuele onderwerpen aan het bod. Een moreel dilemma is er wel en dat is dat van de slavernij. Jacobus die een slaaf is moet toegeven dat hij voor de slavernij is en dat ook al worden slaven bekeerd dat ze dan nog niet vrij zijn. Slavernij was vroeger natuurlijk een grote politieke kwestie die pas later in de 19de eeuw werd afgerond.

Slavernij kan natuurlijk echt niet. Ieder mens heeft volgens mij het recht om over zijn eigen bestaan te kunnen beslissen zonder dat daar hulp van anderen bij nodig is. Ik ben gewoon net zoals de meeste mensen fel tegen slavernij omdat het tegen de kenmerken van vrijheid in gaat. Ook vind ik dat er slecht met ze word om gegaan en dat hun rechten ernstig worden beperkt. Dat gebeurt natuurlijk nog steeds wel is, maar vaak alleen in het illegale circuit. De mensen kunnen niet uit de slavernij ontsnappen, omdat ze als eigendom werden gezien en niet als persoon die je in dienst neemt. Er zijn gewoon te veel argumenten te noemen waarom et slecht is. Ik ben dus blij dat we inmiddels in een tijdperk leven waar de meeste brute en gestoorde ideeën van de mensen niet of bijna niet meer voorkomen.

Stijl

Het boek is geschreven in brief vorm. Alles speelt zich af in de gedachten van Jacobus en het lijkt wel alsof het later door hem zelf is opgeschreven. Wat hij ziet en doet is dus ook waar het verhaal zich afspeelt in de verleden tijd. Het is een mooie en goede stijl omdat je je hiermee goed kunt inleven in de rol van de hoofdpersoon en de schrijver je makkelijk een mening kan meegeven over bepaalde personages.

Fantasie en creativiteit

Het is heel moeilijk om suggesties te geven voor een boek dat je eigenlijk al heel leuk vind. De loop en de lengte van het verhaal waren goed genoeg om het te begrijpen en niet te lang. er was wel de nodige achtergrond informatie, maar dit had wel wat beter gedaan kunnen worden. Ook vond ik het moeilijk om te begrijpen dat een Afrikaanse jongen dan zo gaat denken over zijn eigen volk alsof hij een van de Europeanen is.

Herschreven einde

Hij keek de mannen woedend aan en liep uit het kasteel. Hij liep richting het strand. ''Mijn woede was groter dan ooit. Mijn dilemma was te ernstig voor mij. Hoe kan ik zo nog gelukkig leven. Ik had voor mijn gevoel geen keuze meer. Ik liep vanaf het strand de zee in en was van plan om niet meer terug te komen.'' Ik was zo verdrietig over hoe het allemaal was gegaan. Ik was niet meer de persoon die ik was bij mijn geboorte. De golven kwamen al tegen mijn buik. Het werd steeds dieper en ik kon al gauw niet meer staan. ik zag grote schaduwen in het water, maar wat het was zag ik niet. De golven sloegen in mijn gezicht en ik hapte per ongeluk een mond vol zout water binnen en probeerde het uit te spugen. Alles werd wat waziger en ik kon mezelf niet meer boven houden. Achter mij hoorde ik geschreeuw. Een klein bootje met een licht aan. Ze haalde me binnen en probeerde mij wakker te houden. Ik deed mijn ogen open. ''Gaat alles goed?''. ''Natuurlijk'' zei ik zonder te aarzelen. De man die duidelijk Hollands was keek me aan. Je bent een neger, maar voor een neger wel je wel erg op een Hollander. Dit was iets dat ik nog nooit had gehoord. Hij zag mijn dus als een gelijke zelfs al was ik zwart. Ik glimlachte naar hem. Er kwam op dat moment een enorme golf tegen de boot en de man viel eruit. De haaien zwommen om de boot en zagen er angstaanjagend uit. ''Ik kan nu bewijzen dat ook al ben ik zwart een liefhebbend mens ben''. Ik sprong overboord. De man kon nauwelijks zwemmen. ik pakte hem vast en probeerde bij de boot te komen. De stroming was sterk en de boot lag op een paar meter afstand. De haaien bleven op afstand en dat was handig. Het duurde voor mijn gevoel jaren voordat ik de boot bereikt had. Ik hielp de man om aan boord te komen. Ineens voelde ik een snijdende pijn in mijn been. Ik gilde het uit van de pijn. Mijn been werd onder mij in het water aan flarden getrokken. Ik werd meegetrokken naar dieper water. De pijn verdoofde mijn gedachten en het monster dat onder water zat nam mij mee naar dieper water. Ik blies op dat moment mijn laatste adem uit en werd meegevoerd de diepte in.

Voordat ik dit boek lees

Het boek dat ik ga lezen heet ''De redder van Afrika''.
Het is geschreven door Guus Kuijer en heeft iets te maken met Afrika. Ik heb dus nog geen flauw idee waar het over gaat. Op de voorkant van het boek staan een getinte man en vrouw. De man lijkt een beetje op een advocaat in zijn pak. k geloof dat het misschien iets met geschiedenis te maken heeft. Misschien heeft het iets te maken met slavernij. Nu moet ik dus dit boek gaan lezen en daarna zal ik er opdrachten over moeten maken.

Eigen Hoofdstuk

Hoofdstuk: De Mestkever

Nu Erik de wespen had verlaten en op pad was gegaan door het bos van bloemen en planten te doorlopen. Erik was pas net een kwartier onderweg door het bos toen Erik een stem om hulp hoorde roepen. Erik keek om zich heen maar hij zag niks. hij stond net op het punt om verder te lopen toen hij weer het groep om hulp hoorde. Erik keen nog een keer goed om zich geen en daar in de verte zag hij iets groots liggen. Erik zou normaal niet zeker weten of hij daar wel naar toe gegaan zou zijn maar Erik zijn gevoel zij dat hij er zo vlug mogelijk heen moest gaan.

Toen Erik na even rennen aan kwam bij waar de hulp kreet vandaan kwam zag hij daar een reusachtige Mestkever liggen op zijn rug op de grond. Daar stond Erik dan tegenover de enorme Mestkever. Maar Erik was niet zo verbaast dan als hij dit een dag geleden had gezien. Hij was de absurde grote van planten en insecten onderhand al gewend geraakt nu hij door een bos liep met bloemen en planten die voor hem misschien wel acht tot twaalf meter hoog zouden kunnen zijn. Hallo, zei Erik tegen de Mestkever. Ik hoorde U om hulp roepen en vroeg mij af of ik kan helpen.

Oh godzijdank, zij de Mestkever. Ik lig hier al uren op mijn rug en ik kom echt niet meer overeind. Erik had dit wel eens eerder gezien als hij in zijn tuin insecten zat te bekijken dan zag hij een klein Mestkevertje op zijn rug liggen en dan gaf Erik hem altijd een zetje zodat hij weer overeind kon komen en terug kon lopen naar het hoge gras. Maar nu was het heel anders voor Erik. De Mestkever was dit keer wel iets groter dan het topje van zijn vinger. Zeg maar gerust een heel stuk groter. De Mestkever vroeg aan Erik of hij geen hulp kon gaan halen maar Erik legde uit dat hij hier net terecht was gekomen en dat de enige insecten die hij tegen was gekomen nou niet bepaalt vrienden waren geworden. Ah oke, zei de kever. Maar kan je dan asjeblieft iets doen om me hier weg te krijgen Ik houd het echt niet lang meer vol zo!

Erik dacht terug aan wat hij allemaal had geleerd op school en plotseling bedacht hij zich wat hij had geleerd bij natuurkunde. Als je iets heel zwaars hebt kan je dat makkelijker verplaatsen als je een hefboom hebt! Erik liep naar een afgebroken bloem stengel die hij op de grond zag liggen en brak deze in twee delen, een groot en een klein deel. Hij plaatste het kleine deel ongeveer een meter voor de Mestkever en legde het lange gedeelte onder de mestkever zijn rug en op het kleine stukje stengel. Wat gaat je nu doen!? Vroeg de Mestkever aan Erik. Wacht U maar af zij Erik glimlachend. Erik keek nog een keer of alles goed zat en sprong daarna met zijn volle gewicht op het uiteinde van het lange stuk van de stengel. De kever rolde meteen om en stond direct weer op zijn poten. Oh god heel erg bedankt daarvoor jongenman zij de Mestkever. Hoe heb je het eigenlijk voor elkaar gekregen mij totaal in je eentje overeind te krijgen? Met een beetje hulp van mijn school zij Erik glimlachend. De kever dankte Erik een paar keer en vertrok daarna weer snel de verte in.

Het leven van Godfried Bomans

Godfried Boman is geboren op 2 Maart 1913 in Den Haag. Hij was de zoon van Johannes Bernardus Bomans en Arnoldina Josephina Oswalda Reynart en werd vernoemd naar zijn peetoom Godefridus Keunen die getrouwd was met de halfzuster van Bomans moeder.

In 1913 begon zijn vader een advocatenbureau in Haarlem waar hij en de familie naartoe verhuisde. Godfried was toen pas een paar maanden oud en zou zich de rest van zijn leven een Haarlemmer voelen. Later werd zijn vader lid van de tweede kamer voor de Roomsch-Katholieke staatspartij. Dit bleef hij tot 1929. Later was hij ook gedeputeerde van de provincie Noord-Holland en commissaris van de Koningin tot zijn overlijden in 1941.

In zijn middelbare schooltijd had Bomans al literaire belangstelling. Hij was redacteur van verschillende schoolkranten en schreef zelf ook korte verhalen voor tijdschriften en studentenbladen.

In 1926 ging hij naar het Triniteitslyceum in Overveen en later in 1939 studeerde hij af aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1938 tot 1939 was Bomans redacteur van het studentenblad Propia Cures. In 1939 verhuisde hij plots naar Nijmegen, waar hij als student wijbegeerte ging studeren. In 1941 verloofde hij zick met Gertrud Maria Verscheure.

In december 1929 schreef hij zijn bekendste werk genaamd Erik of het klein insectenboek dat werd uitgegeven bij Het Spectrum. In 1941 zou hij voor het eerst sinterklaas spelen in Nijmegen waarmee hij later is doorgegaan op landelijk niveau.

Op 14 april 1944 trouwde hij met zijn verloofde maar vanwege de razzia’s zou het officiële huwelijk worden uitgesteld tot na de oorlog. Uit dit huwelijk kreeg hij een kind genaamd Eva.

Na de oorlog was het hem gelukt om het boek ‘’Pickwick Papers’’ van Charles Dickens te vertalen en kreeg hij de kans om nog veel meer te doen. Zo kreeg hij een baan als redacteur bij de Volkskrant en bij het Elseviers Weekblad. In 1976 werd zijn strip genaamd ‘’Pa Pinkelman’’ gepresenteerd op televisie door de KRO met Ton van Duinhoven in de rol van Pa Pinkelman.

Hij werd pas echt bekend na wat radio- en tv-programma’s waaronder dat van ‘’Bomans in Triplo’’. Ook zou hij programma’s presenteren als ‘’Bomans in Vlaanderen ‘’ en ‘’Bomans in Israël’’. In 1971 mocht hij op uitnodiging van de AVRO en de VARA verblijven op het onbewoonde Waddeneiland Rottumerplaat . Hier vanaf zou hij radio uitzendingen doen onder de titel ‘’Alleen op een eiland’’. Al deze radioverslagen verschenen later in 2006 als luisterboek met maar liefst 6 cd’s.

Zijn carrière als sinterklaas eindigde niet bij die ene keer in Nijmegen. Hij heeft daarna nog sinterklaas gespeeld in Enkhuizen en in Toronto in Canada.

Informatie:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Godfried_Bomans

Zelf bedacht voorwoord:

Het is maar een speciaal boek. Bomans heeft het in zijn eigen hoofd bedacht en uit dat eerste idee is een geweldig verhaal ontstaan dat vol zit met fantasie. Bomans heeft iets geleverd dat echt is, maar niet echt kan zijn. Je kijkt namelijk gewoon naar het gedrag van mensen. Erik en het klein insectenboek is een boek vol fantasie. Hij is vol fantasie maar toch heel reeël. De dieren zijn echt mensen, of misschien wel andersom. Misschien zijn wij niet zo menselijk als we nou werkelijk denken.