Redder van Afrika

De Auteur

De auteur van het boek ''De redder van Afrika is Guus Kuijer. Ik had niet echt verwachtingen van zijn schijfkunsten, want ik kende hem en zijn boeken tot kort geleden nog niet. Ja ze zijn wel uitgekomen omdat het boek beter was dan ik had verwacht. Ik vond het namelijk een goed bedacht plot en vond het leuk om te blijven lezen.

Guus Kuijer is twee keer blijven zitten tijdens zijn opleidingen. Hierdoor kwam hij in een internaat terecht en dit zou bekend worden als de meest verschrikkelijke tijd van zijn leven. Hij heeft daarna een opleiding gedaan tot leraar. Van 1967 tot 1973 was hij leraar. In deze tijd heeft hij twee boeken geschreven. Het boek ''Rose, met vrome wimpers'' en het boek ''Het dochtertje van de wasvrouw.''. Na 1973 is hij compleet overgegaan tot het schrijven van boeken. In 1975 schreef hij zijn eerste kinderboek.
Voor meer informatie over Guus Kuijer kun je natuurlijk kijken op zijn Wikipedia pagina:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Guus_Kuijer

Ik weet niet precies wat het verband is tussen Guus en het boek ''De redder van Afrika''. Misschien was het een groot geschiedenis liefhebber, of vol van fantasie of een van de andere redenen waarom je een boek zou schrijven. Je hebt een idee bedacht op een bepaalde manier en dat ga je uitwerken.

Een verband wat ik zie tussen Guus en Jacobus Capitein is de slordige opleiding. Jacobus deed een opleiding waarbij hij op een begeven moment de slavernij moest beschermen. Dit moet een verschrikking misschien zijn geweest en dit zorgde misschien voor het latere Dilemma waarbij hij niet meer zeker was of hij bij de Nederlanders of bij de Afrikaners hoorde. Guus zelf had ook problemen met zijn opleiding, hij was namelijk twee keer blijven zitten waardoor hij naar een internaat moest.

Thematiek

In het boek komen niet echt actuele onderwerpen aan het bod. Een moreel dilemma is er wel en dat is dat van de slavernij. Jacobus die een slaaf is moet toegeven dat hij voor de slavernij is en dat ook al worden slaven bekeerd dat ze dan nog niet vrij zijn. Slavernij was vroeger natuurlijk een grote politieke kwestie die pas later in de 19de eeuw werd afgerond.

Slavernij kan natuurlijk echt niet. Ieder mens heeft volgens mij het recht om over zijn eigen bestaan te kunnen beslissen zonder dat daar hulp van anderen bij nodig is. Ik ben gewoon net zoals de meeste mensen fel tegen slavernij omdat het tegen de kenmerken van vrijheid in gaat. Ook vind ik dat er slecht met ze word om gegaan en dat hun rechten ernstig worden beperkt. Dat gebeurt natuurlijk nog steeds wel is, maar vaak alleen in het illegale circuit. De mensen kunnen niet uit de slavernij ontsnappen, omdat ze als eigendom werden gezien en niet als persoon die je in dienst neemt. Er zijn gewoon te veel argumenten te noemen waarom et slecht is. Ik ben dus blij dat we inmiddels in een tijdperk leven waar de meeste brute en gestoorde ideeën van de mensen niet of bijna niet meer voorkomen.

Stijl

Het boek is geschreven in brief vorm. Alles speelt zich af in de gedachten van Jacobus en het lijkt wel alsof het later door hem zelf is opgeschreven. Wat hij ziet en doet is dus ook waar het verhaal zich afspeelt in de verleden tijd. Het is een mooie en goede stijl omdat je je hiermee goed kunt inleven in de rol van de hoofdpersoon en de schrijver je makkelijk een mening kan meegeven over bepaalde personages.

Fantasie en creativiteit

Het is heel moeilijk om suggesties te geven voor een boek dat je eigenlijk al heel leuk vind. De loop en de lengte van het verhaal waren goed genoeg om het te begrijpen en niet te lang. er was wel de nodige achtergrond informatie, maar dit had wel wat beter gedaan kunnen worden. Ook vond ik het moeilijk om te begrijpen dat een Afrikaanse jongen dan zo gaat denken over zijn eigen volk alsof hij een van de Europeanen is.

Herschreven einde

Hij keek de mannen woedend aan en liep uit het kasteel. Hij liep richting het strand. ''Mijn woede was groter dan ooit. Mijn dilemma was te ernstig voor mij. Hoe kan ik zo nog gelukkig leven. Ik had voor mijn gevoel geen keuze meer. Ik liep vanaf het strand de zee in en was van plan om niet meer terug te komen.'' Ik was zo verdrietig over hoe het allemaal was gegaan. Ik was niet meer de persoon die ik was bij mijn geboorte. De golven kwamen al tegen mijn buik. Het werd steeds dieper en ik kon al gauw niet meer staan. ik zag grote schaduwen in het water, maar wat het was zag ik niet. De golven sloegen in mijn gezicht en ik hapte per ongeluk een mond vol zout water binnen en probeerde het uit te spugen. Alles werd wat waziger en ik kon mezelf niet meer boven houden. Achter mij hoorde ik geschreeuw. Een klein bootje met een licht aan. Ze haalde me binnen en probeerde mij wakker te houden. Ik deed mijn ogen open. ''Gaat alles goed?''. ''Natuurlijk'' zei ik zonder te aarzelen. De man die duidelijk Hollands was keek me aan. Je bent een neger, maar voor een neger wel je wel erg op een Hollander. Dit was iets dat ik nog nooit had gehoord. Hij zag mijn dus als een gelijke zelfs al was ik zwart. Ik glimlachte naar hem. Er kwam op dat moment een enorme golf tegen de boot en de man viel eruit. De haaien zwommen om de boot en zagen er angstaanjagend uit. ''Ik kan nu bewijzen dat ook al ben ik zwart een liefhebbend mens ben''. Ik sprong overboord. De man kon nauwelijks zwemmen. ik pakte hem vast en probeerde bij de boot te komen. De stroming was sterk en de boot lag op een paar meter afstand. De haaien bleven op afstand en dat was handig. Het duurde voor mijn gevoel jaren voordat ik de boot bereikt had. Ik hielp de man om aan boord te komen. Ineens voelde ik een snijdende pijn in mijn been. Ik gilde het uit van de pijn. Mijn been werd onder mij in het water aan flarden getrokken. Ik werd meegetrokken naar dieper water. De pijn verdoofde mijn gedachten en het monster dat onder water zat nam mij mee naar dieper water. Ik blies op dat moment mijn laatste adem uit en werd meegevoerd de diepte in.